σημειακός

-ή, -ό, Ν

1. αυτός που ανήκει ή αναφέρεται σε σημείο

2. ο περιορισμένος σε ένα σημείο

3. φρ. α) «σημειακή κάθοδος»

(ηλεκτρ.) ειδική κάθοδος σε καθοδικό σωλήνα, τής οποίας η επιφάνεια εκπομπής έχει περιοριστεί στο ελάχιστο δυνατό για να γίνει αποτελεσματικότερη η εστίαση τής ηλεκτρονικής δέσμης σε ένα σημείο τής οθόνης, με αποτέλεσμα να σχηματίζονται ευκρινείς εικόνες

β) «σημειακή μετάλλαξη»

βιολ. η μετάλλαξη που αφορά μεμονωμένα γονίδια από ένα αλληλόμορφο σε άλλο.

[ΕΤΥΜΟΛ. < σημείο + κατάλ. -ακός. Η λ., ως επιστημ. όρος, είναι απόδοση τού γαλλ. ponctuel «ακριβής» < λατ. punctum «σημείο»].